Konstancja, rok 1410. Maria, córka najbogatszego obywatela w mieście, kupca handlującego winami i tekstyliami, przygotowuje się do ślubu. Następnego dnia ma stać się żoną prawnika, Ruppertusa Splendidusa, nieślubnego syna hrabiego Henryka von Keilburg. Ojciec dziewczyny nie może uwierzyć we własne szczęście. Nie wie jednakże, że narzeczonemu nie chodzi wcale o Marię, lecz o ogromny majątek jej ojca. Podły, chciwy i pozbawiony skrupułów narzeczony nie cofa się przed niczym w drodze do bogactwa: ani przed oszustwem, ani przed kłamstwem, ani nawet przed morderstwem. Maria i jej ojciec w przeddzień ślubu stają się ofiarami podłej intrygi Ruppertusa, w wyniku której Maria zostaje brutalnie zgwałcona, osądzona, zlinczowana i wypędzona z miasta. Nieprzytomną, skatowaną kobietę znajduje wędrowna prostytutka, Hiltruda, podążająca na jarmark. Powodowana litością i poruszona niesamowitą urodą umierającej, bierze dziewczynę na swój wóz. Opiekuje się nią i ratuje od niechybnej śmierci. Maria powoli dochodzi do zdrowia i, żeby przeżyć, przyłącza się do wędrującej z jarmarku na jarmark grupy pięciu prostytutek. Poprzysięga zemstę swoim krzywdzicielom. Tylko pragnienie pomszczenia doznanych krzywd pozwala jej żyć dalej.

Wydaje się, że była nierządnica Maria nie ma innego wyboru - ponieważ nowy książę biskup z Würzburga chce odebrać rodzinie Kibitzsteinów część majątku, kobieta postanawia się sprzymierzyć z turyńskim hrabią Ernstem von Herrenrodą. Przyjmuje więc jego zaproszenie na zjazd rodzinny. Nie wszystko jednak toczy się zgodnie z planem. Podczas spotkania dochodzi do brutalnego napadu, z życiem uchodzą tylko Maria, jej córka Trudi i ciężko ranna zakonnica, krewniaczka hrabiego. Kobiety ukrywają się w nieprzebranej puszczy otaczającej zamek. Tam trafiają w ręce zbójców, z którymi sprawcy napadu mają na pieńku. Maria szybko pojmuje, w jak strasznej sytuacji znalazła się wraz z towarzyszkami. Mimowolnie trafiły w sam środek wojny między dwoma nienawidzącymi się szlacheckimi rodami w Turyngii.